Bugün sizlere ayrım ettiğim bir sorundan bahsedeceğim. Oğlumuza yeni kundura almak için avmsine gittik. Ayakkabı mağazalarını dolaşmaya başladık. Göz ucu ile modellere baktık beğendiklerimizin makul numaralarını istedik.
Buraya kadar her şey tamam.
Gezmek, beğenmek güzeldi fakat iş denetmeye gelince kan ter içerisinde kaldım.
Oğluma her vakit ayakkabıyı giydirip önünü arkasını denetim ederim ve yürümesini isteyip huzurlu olup olmadığını sorarım. Bu yaptığımı gördüğüm kadarı ile tüm anne babalar yapıyor.
Peki niçin çocuklara kundura giydirirken kullanabileceğimiz huzurlu standlar ve koltuklar yok ? Yetişkinler sıradan bir koltuğa oturup 2 dakikada işlerini halledebiliyor fakat çocuklara gelince iş öyle değil.
Şöyle bir çözüm olmalıydı…
Anlatmak istediğimi kolaylıkla paint ile de çizdim ve metnin üstüne ekledim. Sizce de bu şekilde oturma bölgeleri olsa çocuklara kundura denetmek daha huzurlu hale gelmez mi ? Her seferinde yere eğilirken ve giydirmekle uğraşırken yoruluyoruz.
Sağlığı yerinde olmayan yetişkinler için ise bu tam bir işkence. Kalbi sıkışanlar, bacaklarına kramp girenler bu işin zorluğunu daha iyi bilir.
Yoksa mağazacılar bizim konforlu alışveriş yapmamızı istemiyorlar mı ?
Başka bir bakış açısı ile bakacak olursak acaba diyorum şu şekilde mi düşünüyorlar; biz bunlara bu şekilde hoş güzel standlar koltuklar tasarlarsak bunlar yorulmadıkları için her ayakkabıyı denemeye kalkarlar, bir gelen on kundura denemeden kalkmaz. 1 koltuk da yetmez 7-8 adet de yetmez ulus sıraya girer, diğer koltuk yok mu diye mağazaya yakınma yağar.
Eğer bu şekilde düşünüyorsanız, yazıklar olsun.
Mağazacılık medeni ülkelerde minimum müşteriye bile en yüksek tecrübesi yaşatmak üstüne kendini geliştirirken Türkiye’de raf bile koymayalım duvarlara kolileri dizelim içerisinden alsınlar harcama etmeyelim daha fazla kazanalım derdinde.
Hadi harcamadan kaçan orta halli mağaza ise susacağım , peki dünya markası 2-3 önder firmaya ne oluyor ? 9 kundura parasına 1 ayakkabı satan mağazada niçin tüketicinin konforunu düşünen yok?
Aslında tüketici olarak satıcıyı yönlendiren mağazaları şekillendiren bizleriz fakat ne yakınma formlarını kullandığımız var ne rastgele bir mecrada isteklerimizi dile getirdiğimiz.
Dilerim ki bigün bir çocuk ayakkabısı alırken o mağazada hayalimdeki gibi bir oturma yeri olur. Yazımı okuduğunuz için teşekkürler.