Seyahat öncesi başım karışıktı. Kimi aşılı olduğuma dair AB onaylı Europass kâfi diyor, kimi garanti olsun diye PCR testi de yaptırmamı tavsiye ediyordu. Uygunca araştırdıktan sonra AB onaylı evrakın kâfi olduğuna katiyen inanarak PCR testi yaptırmadım ve Europass dışında kimse de öteki bir şey sormadı. İki doz Biontech aşısı varsa e-nabız’dan bu belgeyi alıp hazır bulundurmanız kâfi. Lakin öte yandan durum her an değişebiliyor. Pandemi hadiselerinin aşıya karşın ağır seyrettiği lakin bitmediği ve ülkelerin kapanmayla açık olma ortasında belirsizlik yaşadığı bir devir. Bugünlerde Hollanda’ya gidecekseniz son ana kadar giriş kurallarını gözden geçirmenizde yarar var. Bu türlü bir hazırlığın akabinde yıllar sonra tekrar Amsterdam, Schiphol Havaalanı’na indim. Güya geçmişte bıraktığım üzereydi ancak eski heyecanı yoktu. Biraz tedirgindim. Amsterdam’ın dışına gitmem gerekiyordu ve bunun için alt kattaki tren istasyonuna inmeliydim. Gideceğim yerde öğrenci olan yeğenim Zeynep’in sıkı tembihleriyle evvel bilet ofisinden OV seyahat kartı alacak ve 20 Euro yüklenecek, sonra da oradaki makinelerden ‘in’ yapılacak. Bu toplu ulaşıma giriş demek. Çıkarken de ‘out’ yapmayı unutmamak gerekir.
Nihayet hedefimdeki Utrecht kentine ulaşıyorum… Evvel az da olsa kenti görmek istedim çünkü hava alışılmışın dışında güneşli ve ılıktı. Merkez Tren İstasyonu etrafındaki meskenler, eski kent ve kanallar çok hoş, uygar ve huzurlu. Yılbaşı süslemeleri başlamış lakin ağır değil. Mağazalar, caddeler, restoran ve kafeler rahat. Asla çok kalabalık yahut çok sakin değil, kıvamında. Eski kentin taş yolları romantik, gizemli, pak. Sokaklarda halk maske takmayı sevmiyor. Ülkede konuttan çalışma sistemi sürüyor bu nedenle sokaklar ekseriyetle sakin.
Kentin birçok noktasını gezdim lakin beni en çok etkileyen halk kütüphanesi oldu. Eski postane yenilenerek ortaya çıkarılmış harika bir yapı. Hem içi hem dışarıdan imgesi ve tasarımı insanı içine çekiyor. Aydınlık, rahat, huzurlu, teşvik edici ve konforlu bir kütüphane.
Sessiz kompartıman
Rotterdam, Zeist üzere kentlere de toplu taşımayla günlük ziyaretler yaptık. Dünyanın hiçbir yerinde bu kadar geniş, rahat ve fazla bisiklet yolu ve bisikletçi görmedim. İddia edeceğiniz üzere en yaygın ulaşım aracı bisiklet ve neredeyse Hollanda’nın simgelerinden biri…
Tahminen de bu kadar spor yaptıklarından herkes zinde ve formda görünüyor. Trafik gerilimi yok, ulaşım pek sistemli, huzurlu ve her şey planlandığı üzere dakik bir formda işliyor. Bu ortada tren fiyatları bize nazaran değerli. Şehirlerarası tek istikamet 10 Euro civarı. Şayet OV kart kullanırsanız bir ölçü indirim yapıyor. Trenlerde de ince detaylar var. Örneğin ‘silence’ kısmı sessiz çalışmak isteyenler için ayrılmış bir kompartıman.
Gittiğimiz kentlerdeki tabiat renklerine ve pak korunmuş parklara da hayran oldum. Tabiatta yürürken karşılaştığım müstakil konutların kapılarının açık olmasına, perde çekmeyecek kadar kendilerini inançta hissetmelerine de özenmemek mümkün değil.